Kum ve Kurdele

Fotoğraf: Hülya Ermiş Belek

Hikâyesi: Aynur Ermiş

Kum kaçmasın diye oraya bıraktım, kumdan kız yapacağım.

Annem fasulye kırıyordu kırt kırt.

Mavi bir şey bulmalıyım kum kıza, belki kurdele.

Maviye koşuyorum küçüğüm, kalbim küt küt.

Bir amca tuttu beni...

Dalgalar üstüme çöküyordu ama ben sahildeymişim gibi.

Kaydırak yalınayak.

Bulun beni...