Fikirler ve İzler

Çay bahçesi... Klinikte işler yavaşlayıp, dosyalardaki son kontrollerimi yaparken; Başak hanımın bugün görüşmemize gelmediğini hatırladım, nedenini merak da ettim doğrusu. Çünkü, neredeyse bir yıldır sürdürdüğümüz düzenli görüşmelerimizden bir kez bile atladığı olmamıştı. Aklım bu düşüncelerle meşgulken telefonum çaldı. Arayan Başak hanımdı. Başak hanım oldukça endişeli, ürkmüş ve telaşlı bir şekilde "Doktor hanım size karşı çok mahcubum, bugün gelemedim, çok sıkıntılı bir gün geçirdim, evde olmamın daha doğru olacağı kararını verdim. Umarım beni anlayışla karşılarsınız." dedi. Ben de " Elbette, sizi çok merak ettim, iyi misiniz?" diye yanıtladım. Kısa bir sessizlikten sonra "İsterseniz bugün canınızı sıkan olayları bana telefonda da anlatabilirsiniz" dedim. Başak hanım beni iş günüm bitiminde yormamak için önce anlatmak istemediyse de kendisine iyi gelebileceğini düşündüğünden olsa gerek, önerimi kısa süre sonra kabul etti. " Çok teşekkür ederim dokt...

Utanabilme/Yabancılaşma/Kanıksama Üzerine "Her yıl insanı daha bir utanmaz kılmakta" Elias Canetti Son yıllarda sağlık emekçilerine ve özellikle de hekimlere yönelik şiddet giderek artmakta ve bir tepki biçimi olarak da sosyal medya platformlarından başta hekimler olmak üzere bütün sağlık emekçileri seslerini duyurmaya çalışmaktadırlar. Birkaç gün önce bir hekimin; bir meslektaşının görevi başında silahla vurularak öldürülmesinden saatler sonra sosyal medya hesabından yazdığı şu cümleler beni derinden etkiledi ve epeyce düşündürdü. Eksiksiz aktarıyorum: "Yakamızda katledilen meslektaşımızın fotoğrafı ile çalışıyoruz 15 saattir. Baş sağlığı veren sadece 1(yazıyla bir) hasta yakını oldu. Utanmalılar bence." Bu mesaja yanıt olarak yazılan yorumların çoğu yakışıksız, hakaretamiz sözlerden oluşuyordu. Oysa ki hekimin serzenişinden kolayca anlaşıldığı gibi beklentisi; "öldürülmüş hekimin yasını tutan bir meslektaşına, hasta ya da yakınları tarafından baş sağlığı...